Władza, seks, intrygi i... biografia zapomnianego pisarza w książce „Ostatnie słowo” Hanifa Kureishiego

Jeżeli zainteresowała Was książka „Budda z przedmieścia”, którą ostatnio recenzowałam, dzisiejsza także może przypaść Wam do gustu. Autorem „Ostatniego słowa” również jest Hanif Kureishi, który tak jak w poprzedniej propozycji ma swój specyficzny styl i kąśliwy język. Odniosłam jednak wrażenie, że w „Ostatnim słowie” jest on nieco łagodniejszy niż w jego książce debiutanckiej. Podobieństwo tkwi w stworzeniu bardzo kontrastowych postaci, wyeksponowaniu ich problemów i słabości. Występują liczne manipulacje, seks i próba wykreowania swojej osoby.

Głównym bohaterem jest Harry, który dostaje od wydawcy pierwsze poważne zlecenie – ma napisać biografię nieco zapomnianego pisarza Mamoona Azama, który skrywa w sobie wiele tajemnic. Co słyszał Harry zanim zjawił się w posiadłości dawnego celebryty? Że ten jest cudzołożnikiem, kłamcą, zboczeńcem, a być może nawet mordercą… Jakie przeszkody stoją przed młodym biografem? Pisanie biografii stanowi nie lada wyzwanie zwłaszcza, że główny bohater żyje…

Kiedy przyjeżdża do domu pisarza, w progu wita go przeszło siedemdziesięcioletni Mamoon i jego włoskiego pochodzenia druga żona Liana. Przez to, że Harry już jako nastolatek czytał i interesował się książkami Mamoona, z zapałem przystępuje do śledztwa, by dotrzeć do jak najbardziej pikantnych szczegółów z życia pisarza, czego zresztą oczekuje jego ekstrawagancji wydawca Rob. Jednak bohater biografii wcale tego zadania nie ułatwia unikając jakiejkolwiek rozmowy, wyrzucając z siebie kąśliwe i pełne pogardy zdania pod adresem Harry’ego.

Harry odkrywa tajemne dzienniki pierwszej żony Mamoona, Peggy, z których bije przejmujący ból, widać troski, wyznania alkoholiczki i zdradzonej przez męża kobiety. Zarówno wydawca, jak i Liana oraz dzienniki Peggy wspominają jedną z kochanek Mamoona – Marion. Jaki wpływ na życie pisarza miała ta kobieta zza Atlantyku, co może o nim powiedzieć? Dopiero kiedy do wiejskiej posiadłości przyjeżdża narzeczona Harry’ego Alice, ten uzyskuje zgodę na kontakt z Marion.

Poza główną fabułą, eksponowane są skrywane problemy emocjonalne Harry’ego i jego podejście do kobiet. Na arenie pojawia się Julia, służąca z posiadłości Mamooona, która nocami przeistacza się w seksualnego wampa. Tymczasem niezaspokojona Liana liczy na to, że odżyją bliższe relacje z Mamoonem. Nie brakuje wielu zabawnych wymiany zdań, komizmu sytuacji i sarkazmu. Jednak między nimi autor stawia trudne pytania, na które nie można od razu udzielić odpowiedzi.

Koleje bohaterów są nieco zaskakujące i w trakcie czytania trudno przewidzieć, jak będzie wyglądało zakończenie, a te w istocie jest zupełnie niespodziewane. Kto ma nad kim władzę? Kto dyktuje warunki, a kto jest jedynie małym pionkiem w grze? Do kogo wobec tego należy ostatnie słowo? Jeśli chcecie zobaczyć, w jaki sposób tworzona jest biografia, koniecznie przeczytajcie!

Za egzemplarz recenzencki dziękujemy wydawnictwu Znak