Lubicie klasyczne kryminały? Jesteście fanami twórczości Agathy Christie? Mamy coś idealnego dla Was. Słynny belgijski detektyw z charakterystycznym wąsem, powraca w najlepszym wydaniu. I jest to zupełnie nowa historia.
Wicehrabina Athelinda Playford, autorka popularnej serii detektywistycznej dla dzieci, wydaje przyjęcie w swojej irlandzkiej posiadłości. Na liście gości znajdują się jej bliscy, dwóch prawników, sekretarz wraz ze swoją pielęgniarką oraz dwóch znakomitych specjalistów od rozwiązywania zagadek kryminalnych – detektyw Hercules Poirot i inspektor Scotland Yardu, Edward Catchpool. Nie wszyscy goście wiedzą, w jakim celu zostali zaproszeni. Podczas uroczystej kolacji lady Playford ogłasza zmianę swojego testamentu. Postanawia cały swój majątek przekazać śmiertelnie choremu asystentowi, któremu zostało maksymalnie kilka tygodni życia. Jednocześnie pozostawia bez grosza swoje dzieci. Po kolacji dochodzi do brutalnego morderstwa. Sprawcą może być każdy z obecnych, gdyż każdy miał ku temu motyw.
– Mademoiselle, proszę z rozwagą udzielić odpowiedzi na moje pytanie. Jest pani w szoku, co zrozumiałe, jednakże musi pani powiedzieć prawdę i skupić się na chwilę na faktach. Twierdzi pani, że do zabójstwa doszło na pani oczach?
– Widziałam ją! Trzymała w rękach pałkę i … waliła go nią po głowie. Bez końca! Zaklinał ją, ale ona nie przestawała. Zamordowała go.
– Kto, mademoiselle? Kogo oskarża pani o morderstwo?
Sophie Bourlet wolno wstała z klęczek i drżącą ręką wskazała.
Nowa powieść 40 lat po śmierci Agathy Christie
Zapewne zastanawiacie się jak to możliwe, że możecie poznać nowe historie z detektywem Poirotem w roli głównej, mimo iż ich autorka nie żyje już od 40 lat. Otóż wnuk Agathy Christie powierzył napisanie dalszych losów słynnego detektywa pisarce Sophie Hannah, wielkiej fance twórczości jego babci. Śmiało mogę stwierdzić, że autorka dorównała swojej idolce. Kontynuacje serii po śmierci autora są nieco ryzykowne, mogą wydawać się naciągane, istnieje obawa, że nie będą odpowiednio zbliżone do oryginału, jednak u Sophie Hannah nie ma miejsca zbędny niepokój z tego powodu.
„Zamknięta trumna” to drugi tom z serii „Nowe sprawy Herculesa Poirota”. Jak się okazuje, praktycznie w niczym nie odbiega od tych, napisanych przez Agathę Christie. Uczeń dorównał mistrzowi, tworząc równie barwne postaci, mnóstwo dowcipnych dialogów, skutecznie utrudniając czytelnikowi odgadnięcie zagadki m.in. stosując liczne fortele wprowadzające go w błąd. Oczywiście autorka funduje czytelników zakończenie na miarę królowej kryminałów. Przyznam, że wielokrotnie zostałam wyprowadzona w pole, a moje kolejne typy morderców okazywały się błędne.
Nieznaczne różnice od oryginału
Odmiennie od książek Christie, to nie Poirot jest głównym bohaterem, choć jego postać jest tu kluczowa w rozwiązaniu zagadki morderstwa. Narratorem tej powieści jest inspektor Catchpool. To on wprowadza nas w całą historię, wraz z nim przesłuchujemy świadków, poznajemy ich kolejne sekrety. Jesteśmy świadkami jego rozmów z Herculesem Poirotem, wspólnie z nimi próbujemy rozwikłać zagadkę, co nie jest ani trochę proste.
Jedynym minusem książki jest nieco powolne tempo na początku historii. Brak tu dynamiki. Właściwie do momentu morderstwa możemy poczuć powiew nudy. Jednak, kiedy już padnie trup, akcja nabiera tempa i trudno się oderwać od książki.
Sophie Hannah udało się odtworzyć klimat kryminałów Agathy Christie. Wydaje mi się, że gdyby sama autorka żyła, byłaby zadowolona ze swojego zastępstwa. Wszystkich fanów Herculesa Poirot zapraszamy już wkrótce do udziału w konkursie, w którym do wygrania będzie egzemplarz książki „Zamknięta trumna”.
Za egzemplarz recenzencki dziękujemy Wydawnictwu Dolnośląskiemu
Jestem fanką Agathy Christie – znam wszystkie jej książki , a Harkules Poirot to mój ulubiony książkowy bohater- z wielkim zainteresowaniem przeczytałam nowe jego przygody w książce >Zamknieta trumna” i ” Inicjały zbrodni” książki mi się podobały ale widze różnice w stylu pisania-w nowych książkach akcja toczy się zbyt wolno, za dużo tam jest opisow rzeczy nieistotnych dla treści . Osobiście uważam żę skrocenie tych powieści wyszło by im na dobre, U Agathy ca ly czas coś się dzieje natomiast te książki można uznać za nieco nudnawe i organizacyjnie chaotyczne. Agatha charakteryzowałą się ścisłym umysłęm / i za to ją kochali fanowie/ natomiast po treści można poznać że jej następczyni to humanistka .