„Gdy opadły emocje” Aneta Krasińska

„Gdy opadły emocje” to kolejna książka Anety Krasińskiej, którą można uznać za znakomitą. Prosta, ale głęboka. Treść, w której każdy znajdzie cząstkę swojego życia, a jednak nienudna i niebanalna. Czym może skończyć się spotkanie klasowe po wielu latach?

Chociaż na początku lektury można odczuć, że jest jedna lub dwie główne bohaterki, w miarę czytania wyłania się ich coraz więcej. Poznajemy kolejne osoby z klasy licealnej, których życie układało się bardzo różnie.

Tajemnice ze szkolnej ławy

Co ciekawe, cała powieść to jeden wieczór. Pełen emocji, sentymentalizmu. Widać też, że coś unosi się w powietrzu, jakaś tajemnica, o której nikt za bardzo nie chce rozmawiać. I rzeczywiście, ale o potwierdzeniu tych przeczuć musimy się przekonać stopniowo, kiedy bohaterowie wracają do wspomnień ze szkolnej ławy.

„Marcelina traciła zapał i w pewnej chwili została za plecami przyjaciółki, która z wypiętą piersią parła do przodu.

– Co z tobą? – Magda obejrzała się na nią. – Wszyscy czekają.

– Na pewno – bąknęła przyjaciółka, powłócząc nogami.

Nie było odwrotu. W tej chwili miała pewność.

– Nareszcie jesteście! – odezwał się Roman, dusza towarzystwa, który za czasów szkolnych każdą imprezę kończył pod stołem. – Dzięki wam powiedzenie o dojrzałych kobietach i winie nabiera dla mnie sensu – dodał, taksując je wzrokiem”.

Główne bohaterki

„Gdy opadły emocje” ma być jedną z trzech części serii. Wszystkie mają nawiązywać do tego jednego wieczoru, ale opowiadać o perypetiach innych osób. W pierwszym tomie najbliżej poznajemy Marcelinę i Magdę. Pierwsza z nich jest nieco zmęczona swoim życiem i małżeństwem, jest matką nastoletnich bliźniaków. Magda jest jej przyjaciółką ze szkolnej ławy, której życie zdaje się całkowitym przeciwieństwem. Towarzyska, pełna życia, nigdy się z nikim nie związała. Choć wydaje się, że to sielanka, jest tego jakaś przyczyna.

Dlaczego warto przeczytać?

Każdy z nas czasem wspomina wczesne lata młodości, zastanawia się nad tym, jak poukładało się życie znajomych. Z jednymi mieliśmy lepsze relacje, z innymi gorsze, ale pewna ciekawość jest. „Gdy opadły emocje” pokazuje, jak wiele wspomnień i niezabliźnionych ran może się otworzyć przez jedno spotkanie. Chociaż upływa czas i są sprawy, o których na co dzień się nie myśli, może się okazać, że gdzieś tam na dnie serca dalej są. Na pewno w trakcie lektury wpadniecie w sentymentalny nastrój, nie wierzę, że nie. Czyta się przyjemnie, ale jednocześnie się myśli, o tym, co było, o tym, jak było. Domyślam się, że kolejne dwie części będą dokładnie w tym samym klimacie.

Za książkę do recenzji dziękujemy: