"Ten łokieć źle się zgina. Rozmowy o ilustracji" Sebastian Frąckiewicz

Któż z nas nie lubi przeglądać książek dla dzieci, nawet jeśli nie ma własnych pociech? A ile osób pochyla się dłużej nad ilustracjami, którymi się tak zachwyca? Mam wrażenie, że ilustrator książek dziecięcych to bardzo niedoceniana osoba, która stoi zawsze z boku, w cieniu autora. Zupełnie niesłusznie. Ilustratorzy to bardzo ciekawe osoby, które w dużej mirze przyczyniają się do sukcesu (lub klapy) książki.

„Ten łokieć źle się zgina. Rozmowy o ilustracji” to zbiór 11 wywiadów z największymi polskimi ilustratorami książek dla dzieci, zarówno tymi starszymi „klasykami”, jak i z młodymi twórcami, którzy już zyskali uznanie na arenie międzynarodowej i są za swoje prace nagradzani prestiżowymi nagrodami. O pracy ilustratora opowiadają: Jan Bajtlik, Katarzyna Bogucka, Bohdan Butenko, Iwona Chmielewska, Emilia Dziubak, Bartłomiej Gaweł, Anna Halarewicz, Jan Kallwejt, Piotr Socha, Rafał Wechterowicz i Józef Wilkoń.

Polscy ilustratorzy

Polska ilustracja od lat 60. stała się światowym fenomenem – jest ceniona i nagradzana, nie tylko w naszym kraju, ale i na całym świecie. Jest jednak trochę zawieszona pomiędzy światem sztuk wizualnych, projektowaniem graficznym a literaturą. Na polskim rynku wydawniczym jest niewiele publikacji dotyczących ilustracji, nieczęsto staje się ona tematem książek, tym większą wartość ma publikacja Sebastiana Frąckiewicza.

Ilustrowanie poezji wydawało mi się wówczas nielogiczne i niestosowne. Jak to ilustrować poezję? Już wtedy się z tym nie zgadzałam. To przecież jakaś prymitywna tautologia i sprowadzanie wieloznaczności wiersza do konkretnego, opisującego go obrazu. Dlatego, żeby z tego wybrnąć, robiłam teki rysunków dołączone do tomów wierszy, utrzymane w klimacie, a nie ilustrujące.

Iwona Chmielewska

Wywiady te wyjaśniają, w jakiej kondycji jest dziś polska ilustracja. Ilustratorzy opowiadają o swoich pasjach, poglądach na ilustrowanie książek, mówią o swoich inspiracjach. Autor zadaje interesujące i bardzo wnikliwe pytania, które zmuszają jego rozmówców do chwili zastanowienia się nad odpowiedzią. Rozmowy o ilustracji są inspirujące, rozkładają proces ilustrowania książek na czynniki pierwsze, pokazują od kulis pracę ilustratora. Dają dobry obraz tej trudnej, lecz jakże satysfakcjonującej pracy.

W książce znajduje się kilka ilustracji danego ilustratora, które pokazują jego styl rysowania i kolorowania. Są idealnym uzupełnieniem wnikliwych wywiadów. Książkę polecam z czystym sumieniem nie tylko fanom ilustracji, osobom, które chcą związać swoją przyszłość z ilustracją, ale też redaktorom pracującym w wydawnictwach dla dzieci i młodzieży. Może nawiążą ciekawą współpracę albo zainspirują się. Jest to lektura specjalistyczna, ale nie dla każdego. Trzeba naprawdę interesować się ilustracją i kojarzyć polskich ilustratorów, żeby z przyjemnością sięgnąć po tę książkę.

Za egzemplarz recenzencki dziękujemy: