Bardzo lubię czytać książki, w których bohaterem jest Paryż. Jeśli do tego dochodzi wciągająca, niebanalna fabuła i akcja wydarzeń została osadzona w XIX wieku, to dla mnie gwarant dobrej lektury. Tak było w przypadku Kwiaciarki napisanej przez Xaviera de Montépin.
40-letnia hrabina Marcela de Lagarde wyznaje proste zasady: najbardziej liczą się dla niej w życiu luksus i pieniądze. To dla nich poślubiła mężczyznę, którego nie kochała. Dla tych dwóch rzeczy jest gotowa na wszystko, byle tylko nie stracić swojego statusu materialnego. Co zrobi, gdy jej mąż dowie się o kompromitujących błędach młodości i zagrozi skandalem? Wszak nie może sobie pozwolić na ostracyzm społeczny. Okazuje się, że hrabina, o nieposzlakowanej dotąd opinii, nie dość, że zdradzała męża od samego początku trwania małżeństwa, ale także, w bardzo młodym wieku, dopuściła się potwornej zbrodni, która została przypisana zupełnie niewinnym osobom. Hrabina nie zamierza się jednak biernie czekać, aż mąż wyda ją w ręce organów sprawiedliwości i namawia kochanka do zamordowania swojego małżonka…
Opowieść o ludzkich charakterach
Kwiaciarka to doskonała charakterystyka społeczeństwa, mieszkającego w Paryżu w XIX wieku. Autor ukazał brutalny i zakłamany świat arystokracji, która nie cofnie się przed niczym, byle tylko ukryć przed światem swe niecne występki. Ówczesna łatwość wydawania osądów jest też cechą charakterystyczną naszych czasów, tak więc Kwiaciarka niewiele straciła na aktualności. Mentalność ludzka się nie zmieniła, a podział społeczeństwa wciąż występuje. W książce tej znajdzie się i wątek romantyczny, jak i wątek kryminalny, co powinno zadowolić nawet najbardziej wybrednych czytelników. Wciągająca fabuła, pełna intryg, tajemnic i nieprzewidywalnych zwrotów akcji, to gwarancja wybornej lektury. Kolejnym plusem wynikającym z lektury Kwiaciarki jest też możliwość powiększenia swojego zasobu słownictwa i przeczytania książki, dzięki której możemy trochę przenieść się w czasie.
Kwiaciarka, tom II
Hrabina de Lagarde knuje intrygi mające na celu wydanie córki bogato za mąż oraz zatarcie dowodów zbrodni popełnionej przez nią i jej kochanka. Jej brat, hrabia Albert de Lussan nie ustaje w poszukiwaniach, by odnaleźć swoją dawną ukochaną i dziecko, które porzucił dwadzieścia lat temu. Zrządzeniem losu w poszukiwaniach pomaga mu Paweł Giret, więzień niesłusznie skazany za zbrodnię, jaką popełnili hrabina i jej kochanek…
Podobnie jak w przypadku pierwszej części, możemy spodziewać się kwiecistego i staromodnego stylu, w jakim została napisana powieść. W moim odczuciu drugi tom jest lepszy od pierwszego, charakterystyki bohaterów są bardziej rozbudowane, akcja się zagęszcza i zmierza nieuchronnie do finału.
Xavier de Montépin napisał około 90 powieści. Niedługo będziecie mogli przeczytać na naszym portalu recenzję kilku z nich: Lekarz obłąkanych, Czerwony testament, W pogoni za milionami oraz Tajemnice Wenecji.
Za książki do recenzji dziękujemy Wydawnictwu:
-
By: admin
No biography available at this time
-
-
Wycena znaczków pocztowych – jak jest dokonywana?
Przyrodnia siostra – Jennifer Donnelly
Kraina nocy – Melissa Albert
Niebo po burzy – Agata Sawicka [patronat medialny]
Gorsza siostra – Justyna Bednarek i Jagna Kaczanowska
Może zainteresuje Cię także:
![[Patronat medialny] "Nie w jego typie" Cora Reilly](https://www.kulturantki.pl/wp-content/uploads/2022/09/nie-w-jego-typie-tlo-150x150.jpg "[Patronat medialny] \"Nie w jego typie\" Cora Reilly")
Komentarze
One Reply to “„Kwiaciarka” Xavier de Montépin”