„Czarownica Zora. Biała magia”

Pora na recenzję kolejnego tomu serii komiksowej „Czarownica Zora”. Opowiada o przygodach nastoletniej czarownicy, która po raz pierwszy przekracza próg zwykłej szkoły. Z jakimi wyzwaniami zmierzy się w tytule „Biała magia”?

„Biała magia” to już trzecie spotkanie z Zorą i każde jest dla mnie równie przyjemne. Cykl lubię zarówno przez szatę graficzną, jak i samą fabułę. Łączy w sobie codzienność nastolatków ze szczyptą magii i tajemnicy.

„Biała magia” – nielegalne zastosowanie czarów

Poza tym, że Zora chodzi do szkoły, pobiera dodatkowe lekcje, które mają pomóc jej stać się prawdziwą czarownicą. Wśród najważniejszych zasad jest to, by nie stosować białej magii na nieczarownikach. To znaczy, że nie można im z użyciem magii pomagać w żaden sposób – łatwizna, przecież Zora nie ma przyjaciół w szkole. A jednak przez dobór w pary do szkolnego projektu bliżej poznaje Minh. Czuje nić sympatii wobec nowej koleżanki i kiedy Minh ma problemy z dziewczynami z klasy, Zora szuka pomysłów na to, żeby jej pomóc…

Na tropie przeszłości

Poza zajęciami przeciętnej nastolatki Zora wciąż chce się dowiedzieć więcej na temat swojej przeszłości i tego, dlaczego musiała z babcią uciekać do Paryża. Ma jej w tym pomóc Błękitna Mgiełka. Zora przenosi się do przeszłości, kiedy ludzie żyli w zgodzie z czarownicami i dowiaduje się, jak miłość króla do jednej z nich przyczyniła się do obecnej sytuacji. Wciąż ma wiele pytań, ale na odpowiedzi przyjdzie jej poczekać.

Czytając wszystkie tomy, łatwo zauważyć stopniową ewolucję Zory. Zmienia się jej sposób myślenia i coraz lepiej odnajduje się wśród niemagicznej młodzieży. Widać też, że czeka nas ciąg dalszy i finał zwiastuje, że będą pewne niespodzianki i szczypta niebezpieczeństwa.

Za egzemplarz do recenzji dziękujemy:

Komentarze

komentarze